ក្នុងជីវិតជាគ្រូ ប្រាកដជាបានជួបសិស្សគ្រប់ប្រភេទ។ សិស្សខ្លះល្អក៏ស្តាប់ការពន្យល់របស់គ្រូ អង្គុយរៀនដោយស្ងាត់ស្ងៀម អ្នកខ្លះក៏មិនស្តាប់ ហើយព្យាយាមអុកឡុកគ្រូ ដូចជាឡូឡាក្នុងថ្នាក់ ឬមិនគោរពបទផ្ទៃក្នុងរបស់ថ្នាក់រៀននីមួយៗជាដើម។ ប្រសិនបើគ្មានវិធីសាស្រ្តក្នុងការគ្រប់គ្រងពួកគេទេនោះប្រាកដណាស់ ថ្នាក់រៀននឹងក្លាយជាកន្លែងអនាធិបតេយ្យ។
មានបទពិសោធបង្រៀនជាង៧ឆ្នាំ អ្នកស្រី សំអាត ស្រីមុំ ដែលបច្ចុប្បន្នជាប្រធានគ្រូនៅមជ្ឈមណ្ឌលភាសា អេ អាយ អាយ សាខាទួលគោក បានចែករំលែកបទពិសោធផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកស្រីយ៉ាងដូច្នេះថា ដើម្បីធ្វើឱ្យការបង្រៀន និងរៀននៅក្នុងថ្នាក់ប្រកបដោយរលូន សិស្សគ្រប់គ្នាមានភាពរីករាយក្នុងការរៀន មានវិធីសាស្រ្តមួយចំនួន ដែលអ្នកស្រីតែងតែប្រើ ហើយគ្រប់គ្រងសិស្សដោយប្រសិទ្ធភាព។
ជាគ្រូម្នាក់ដែលមិនកាចពេក តែក៏មិនស្លូតពេកនោះដែរ ប្រសិនបើជួបខិលខូចនៅក្នុងថ្នាក់ វិធីសាស្រ្តគ្រប់គ្រងរបស់អ្នកស្រី មិនមែនជាការប្រើអំពើហឹង្សា វាយដំអ្វីនោះទេ តែជាវិធីត្រជាក់បំផុត ដែលធ្វើឱ្យសិស្សទាំងអស់ទទួលយកបានទាំងអស់ចិត្ត។
ក្នុងបទសម្ភាសជាមួយ គេហទំព័រ ឌិ អ៊ីនធ័រខន រ៉ូស្ទ័រ គ្រូបង្រៀនវ័យ២៧ ឆ្នាំរូបនេះ បានលើកឡើងថា រវាងគ្រូនិងសិស្សអាចនិយាយបានថាមិនខុសគ្នាពីប្តីប្រពន្ធនោះទេ ពោលមុននឹងរៀន ឬស្រឡាញ់គ្នា រួមរស់នៅជាមួយគ្នាត្រូវតែមានការព្រមព្រៀងជាមួយគ្នាដើម្បីឱ្យចុះសម្រុងនឹងគ្នា។
គ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសដដែលនេះបានប្រាប់ថា«ជាទូទៅមុននឹងបង្រៀន ខ្ញុំតែងតែមានច្បាប់សម្រាប់ថ្នាក់រៀនរបស់ខ្ញុំ ហើយមុននឹងដាក់ច្បាប់មួយហ្នឹងមកត្រូវតែឱ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាយល់ថាមូលហេតុអីបានជាខ្ញុំបង្កើតច្បាប់ហ្នឹងមក នៅពេលគាត់យល់ពីន័យទាំងអស់ហ្នឹងទៅ គាត់នឹងធ្វើតាមហើយ ហើយបើគាត់ធ្វើខុសច្បាប់មានការពិន័យ។»
ក្នុងការដាក់ពិន័យនេះ យើងក៏ត្រូវដឹងដែរថា ការពិន័យបែបណាធ្វើឱ្យគាត់ខ្លាច រៀងចាល មិនព្រឹត្តិកំហុសដដែលម្តងទៀត។ ឧទាហរណ៍ សិស្សស្ទើគ្រប់គ្នាស្រឡាញ់ពិន្ទុ ចំណុចខ្សោយរបស់ពួកគេខ្លាចអស់ពិន្ទុ ហេតុនេះត្រូវតែដកពិន្ទុ ហើយកុំនិយាយបានតែមាត់ បើគាត់ខុស ត្រូវតែដកឱ្យគាត់ឃើញតាមកម្រិតកំហុសដែលគាត់បានប្រព្រឹត្តិ។ នេះជាការអះអាងរបស់អ្នកគ្រូដែលជាកូនស្រីច្បងក្នុងគ្រួសាររូបនេះ។
អ្នកស្រី សំអាត ស្រមុំ បានប្រាប់ថា គ្រូបង្រៀនមិនតិចទេដែលបរាជ័យក្នុងការគ្រប់គ្រងសិស្សរបស់ខ្លួន ដោយសារគាត់ធូររលុងចំពោះច្បាប់ ឬវិន័យដែលបានដាក់។ តែយ៉ាងណាដើម្បីឱ្យសិស្សទទួលយកនូវអ្វីដែលគ្រូកំណត់ កុំភ្លេចប្រាប់ពួកគាត់ឱ្យយល់ពីច្បាប់នេះ ថាហេតុអ្វីបានជាត្រូវបង្កើតច្បាប់បែបនេះឱ្យគាត់គោរព ព្រោះតែគ្រូចង់ឱ្យគាត់ក្លាយជាសិស្សល្អមានវិន័យក្នុងខ្លួន មានទម្លាប់ល្អទាំងនៅពេលរៀន និងជះឥទ្ធិពលទាំងក្នុងពេលអនាគត។
ស្រីមុំបន្តថា«ក្មេងខ្លះគាត់ព្យាយាមចង់សាកល្បងជាមួយយើងថាអ្នកគ្រូហ្នឹងម៉េចដែរ កាចឬស្លូត ហើយគាត់ចង់សាកយើង ឧទាហរណ៍គាត់មាត់ឡូឡាក្នុងថ្នាក់ យើងឱ្យធ្វើអីគាត់អត់ធ្វើ នៅពេលឃើញយើងតឹងរឹង យើងអត់និយាយលេងសើចច្រើន ហើយឃើញសិស្សភាគច្រើនស្របជាមួយគ្រូ អ៊ីចឹងគាត់នឹងបត់មកដោយឯង។»
បន្ទាប់ពីកំណត់ច្បាប់នៅក្នុងថ្នាក់ហើយ ក្នុងនាមជាគ្រូ ក៏ត្រូវយល់ពីទុក្ខលំបាករបស់សិស្សដែរ។ អ្នកគ្រូស្រីមុំ បាននិយាយថា ធ្វើជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់មិនមែនអត្តនោមតិតែម្នាក់ឯងនោះទេ ក្រៅពីឱ្យពួកគេស្តាប់យើងដែលគ្រូ យើងក៏ត្រូវស្តាប់ពួកគាត់វិញដែរ ព្រោះចំណុចខ្លះគាត់លើកឡើងមកក៏អាចទទួលយកបានដែរ។
«ប្រសិនបើមើលថ្នាក់ហ្នឹងវារៀងក្តៅគគុក ខ្ញុំថយមួយជំហានខ្ញុំគិតមើលសិនថាគាត់ម៉េចដែរ ពេលខ្លះខ្ញុំព្យាយាមយកចិត្តខ្លួនឯងដាក់ក្នុងចិត្តពួកគាត់ ថាក្នុងវ័យប៉ុណ្ណឹង បរិយាកាសក្នុងថ្នាក់ហ្នឹងគាត់ចង់បានអីដែរ មិនមែនថាយើង Set (កំណត់)ទៅ គាត់ធ្វើតាមយើងរហូតទេ»។ អ្នកស្រី សំអាត ស្រីមុំ បានប្រាប់បន្ថែម។
ចំណុចសំខាន់ចុងក្រោយគឺការលើកចិត្ត។ ទន្ទឹមនឹងយើងដកពិន្ទុចំពោះសិស្សដែលប្រព្រឹត្តិខុស យើងត្រូវផ្តល់ពិន្ទុឱ្យសិស្សដែលគាត់បានធ្វើល្អនៅក្នុងថ្នាក់ដែរ ដើម្បីជាការលើកទឹកចិត្តដល់ពួកគេ។ ការធ្វើដូចនេះ វាអាចនឹងជះឥទ្ធិពលល្អ ដល់សិស្សដែលធ្វើល្អ ខំរៀននិងស្តាប់គ្រូនៅក្នុងថ្នាក់ កាន់តែបន្តធ្វើទង្វើរបែបនេះ ហើយសិស្សដែលមិនសូវស្តាប់គ្រូ យកគម្រូតាមសិស្សល្អវិញ។
អ្នកស្រីបន្ថែមទៀតថា ទោះបីជាវិធីសាស្រ្តគ្រប់គ្រងសិស្សទាំងបីចំណុចខាងលើនេះ ទទួលបានជោគជ័យច្រើន ប៉ុន្តែសិស្សខ្លះត្រូវការចំណាយពេលវេលា និងចំណាយកម្លាំងកាយ និងកម្លាំងចិត្តច្រើនជាមួយគាត់ជាងសិស្សផ្សេងទៀត៕